Autorem tego poradnika jest jeden z doświadczonych entuzjastów detailingu – David McLean znany z for detailingowych jako DaveKG, można go spotkać m.in na autopia.org, lub detailingworld.co.uk.

Jednym z najlepszych sposobów na przeniesienie stanu lakieru Twojego auta na wyższy standard jest użycie polerki maszynowej, pozwoli to usunąć ryski i uwydatnić połysk. Polerowanie może być wykonane ręcznie oraz z użyciem polerki orbitalnej, jednak polerka obrotowa reprezentuje kolejny krok w dziedzinie polerowania maszynowego. To narzędzie umożliwia nie tylko uzyskanie korekcji w krótkim czasie , ale również umożliwia uzyskanie klarownego, ostrego i pełnego głębi wykończenia.

WSTęP

Polerka obrotowa jest urządzeniem popularnym i rozpowszechnionym wśród profesjonalistów i entuzjastów detailingu. Niestety bywa używana w niewłaściwy sposób, co przyczyniło się do nadania jej złej sławy niebezpiecznego, ziejącego ogniem potwora który spali Twój lakier jak tylko na niego spojrzy! Jednakże polerka obrotowa użyta właściwie jest bezpiecznym i wysoce efektywnym narzędziem nie zasługującym na złą opinię.

W tym przewodniku obalimy ten mit wyczerpując zagadnienie sztuki polerowania mechanicznego, w sposób tak bezpieczny jak to tylko możliwe, aby uzyskać przyciągające wzrok wykończenie powierzchni, klarowne i pełne głębi.

Polerowanie mechaniczne nie tylko dostarcza korekcji wad lakieru takich jak ryski. Również wykańcza lakier na bardzo wysoki połysk co wyróżni Twój samochód od innych na konkursach i pokazach, lub po prostu na parkingu supermarketu. W istocie można argumentować iż końcowy etap nadania połysku ma większy wpływ na rezultat końcowy niż sama korekcja gdyż w wielu przypadkach uwydatnienie połysku jest najbardziej zauważalne. Naturalnie, korekcja wad lakieru jest również bardzo ważna.

Ten poradnik nie dotyczy jednego, określonego produktu. Zawiera techniki ogólne dotyczące wszystkich polerek obrotowych i past polerskich, jak i rady i wskazówki które mogą być zaadoptowane do użytku z wieloma produktami obecnymi na rynku. Należy również mieć na uwadze że każdy detailer posiada swoją własną technikę.

Kluczem do uzyskania najlepszego efektu jest praktykowanie przy różnych produktów polerskich, i określenie które sprawdzają się w Twoim przypadku najlepiej.

Zamierzeniem tego poradnika jest zapoznanie Cię z zagadnieniem, podzielenie się technikami i przedstawienie metod które pozwalają osiągnąć rezultat tak dobry jak to tylko możliwe

POLEROWANIE MASZYNOWE POLERKĄ OBROTOWĄ

Zanim zajmiemy się używaniem polerki obrotowej, dowiemy się czym dokładnie jest to narzędzie i do czego może być użyte.

POLERKA OBROTOWA



Polerka obrotowa jest podstawowym narzędziem pracy lakierników i profesjonalnych detailerów, używanym do korekcji powierzchni lakierowanych. Do pracy z nią można używać zarówno padów gąbczastych jak i wełnianych.Użyta właściwie daje możliwość uzyskania bardzo spektakularnych efektów, wysokiego poziomu korekcji lakieru, wyjątkowo ostrej przejrzystości i głębi. W niewłaściwych rękach może poważnie uszkodzić lakier.

Polerka obrotowa różni się od orbitalnej (mimośrodkowej) tym ,że obraca się tylko wokół własnej osi, co widać na rysunku poniżej.



Taki sposób obracania się tarczy skutkuje w równomiernym rozpadaniu się cząsteczek ściernych zawartych w paście polerskiej. W efekcie polerka obrotowa może być używana z szeroką gamą past polerskich od mocno ściernych, do bardzo drobnych mleczek wykończeniowych.

DLACZEGO OBROTOWA

Zanim wprowadzono polerki orbitalne, maszyny obrotowe były jedynym dostępnym sprzętem dla detailerów którzy chcieli wykonać korekcję lakieru maszynowo.Jednak wraz z nadejściem polerek orbitalnych proces polerowania stał się bardziej bezpieczny i dostępny dla niedoświadczonych użytkowników. Dlaczego więc wciąż używa się bardziej agresywnej maszyny? Jest wiele powodów.
Polerka obrotowa posiada większe możliwości ścierne od orbitalnej. Jest to szczególnie zauważalne przy pastach mocno ściernych. W przypadku poważnych uszkodzeń lakieru gdzie wymagane jest zastosowanie agresywnych past, polerka orbitalna która wymaga więcej czasu i cierpliwości może nie radzić sobie z korekcją. Polerka obrotowa przeciwnie, może z pastami mocno ściernymi działać szybciej i efektywniej .

Z polerkami obrotowymi można używać padów wełnianych , co nie jest możliwe z maszyną orbitalną. Z padem wełnianym należy pracować bardzo ostrożnie z uwagi na ich wysoki poziom ścieralności.

Poza możliwością wyższego poziomu korekty, maszyna obrotowa również przoduje w wykańczaniu powierzchni. Niezmienny promień okręgu po którym porusza się pad polerski skutkuje tym , że cząsteczki ścierne rozpadają się równomiernie co daje nieco ostrzejsze wykończenie niż przy użyciu maszyny orbitalnej. Nie oznacza to, że wykończenie jakie daje polerka orbitalne wypada w tym porównaniu bardzo słabo, bynajmniej. Zauważalne jest jednak uwydatnienie połysku jaki daje maszyna obrotowa, szczególnie na miękkich lakierach o intensywnych, barwach.

WYBÓR POLERKI I PRODUKTÓW

Podobnie jak ze wszystkimi rzeczami w detailingu istnieje obecnie duży wybór maszyn i produktów polerskich na rynku. W rzeczywistości wybór wśród polerek obrotowych jest większy niż w przypadku orbitalnych. Po krótkim przeglądzie for traktujących o detailingu zauważymy że w szczególności dwie maszyny są dość popularne: Makita 9227CB i Metabo PE12-175 widoczne na fotografiach .




Jakkolwiek, wiele innych maszyn obecnych na rynku również będzie dobrym wyborem. Wybór maszyny polerskiej jest w dużym stopniu kwestią osobistych preferencji. Różnice pomiędzy modelami maszyn obrotowych są większe niż pomiędzy modelami polerek orbitalnych. Zakres prędkości, waga, umiejscowienie włączników, ogólna ergonomia i specyfikacje mogą mięć znaczne różnice. Z tej perspektywy należy wybrać maszynę która najlepiej odpowiada Twoim osobistym preferencjom. Najłatwiejszym sposobem aby się o tym przekonać jest wypróbowanie różnych maszyn.

Polerowanie maszynowe może okazać się łatwe lub trudne w zależności od maszyny jaką wybierzesz. Pewne ogólne właściwości które powinna posiadać wybrana przez Ciebie polerka zostały wymienione poniżej:

*Regulacja prędkości obrotów w zakresie przynajmniej 1100rpm-2000rpm
*Elektroniczna kontrola prędkości utrzymująca stałą prędkość niezależnie od nacisku
*Wygodna ergonomia

Regulacja prędkości to kluczowa funkcja która pozwala wykorzystać zdolność dostosowania się polerki obrotowej do różnych zadań. Im większy zakres tych prędkości tym lepiej. Wolniejsze obroty są użyteczne przy wykańczaniu, szybsze zaś przy agresywnej korekcji. Elektroniczna kontrola prędkości która zapewnia stałą prędkość obrotu pada niezależnie od nacisku jest bardzo użyteczna, sprawia , że polerka staje się przewidywalna i gwarantuje że pad nie zatrzyma się w miejscu przy niskich prędkościach. Najważniejsze jest to aby maszyna była dla Ciebie wygodna, to już zależy od osobistych preferencji. Niektóre maszyny są cięższe od innych, różnią się ulokowaniem przełączników, i ich kształt może być różny. Sprawdź maszynę przed zakupem aby upewnić się , że pracuje Ci się z nią wygodnie.

PADY POLERSKIE




Polerki obrotowe mogą być używane z padami zarówno z gąbki jak i z wełny. Zaleca się aby rozpoczynając przygodę z polerką omijać pady wełniane z uwagi na ich wysoki poziom ścieralności. Zarówno wełniane jak i gąbczaste pady są wymienione poniżej. W tym przewodniku przedstawimy pady wełniane jedynie pokrótce.

Pady gąbczaste przeznaczone do użytku z polerką obrotową różnią się stopniem ścieralności i kształtem, dostępne są w rozmiarach 3” do 8” średnicy. Rodzaj gąbki(pianki) z której pad jest wykonany wpływa na jego twardość i szorstkość.

Ma to wpływ na ścieralność pada. Dobrze jest zaopatrzyć się w pady wykonane z różnych rodzajów gąbki. Pozwoli nam to nam uporać się ze wszystkimi niedoskonałościami, używając zarówno mocno ściernych past (compound) jak i wykańczając na wysoki połysk delikatnym mleczkiem.

Poniżej wymienione zostały najbardziej popularne wełniane i gąbczaste pady niektórych producentów.

MEGUIARS
• W4000 Cut & Shine Wool 8” Heavy Cutting
• WWHC7 Solo Heavy Cutting Wool 7” Heavy Cutting
• WWLC7 Solo Light Cutting Wool 7” Moderate Heavy Cutting
• W7000/6 Burgundy Foam 8 or 6” Cutting
• W8000/6 Yellow Foam 8 or 6” Polishing
• W9000/6 Tan Foam 8 or 6” Finishing
• WDFP7 Solo Polishing 7” Polishing
• WDFF7 Solo Finishing 7” Finishing

SONUS
• SFX-1 Yellow 6” or 4” Cutting
• SFX-2 White 6” or 4” Polishing
• SFX-3 Red 6” or 4” Finishing
• DAS Orange 6.5” Light Cutting
• DAS Green 6.5” Polishing
• DAS Blue 6.5” Finishing

MENZERNA
• Compounding White 5” Heavy Cutting
• Polishing Orange 5” Heavy Polishing

LAKE COUNTRY (INCLUDING CCS)
• Cutting Yellow 6” or 4” Cutting
• Light Cutting Orange 6” or 4” Light Cutting
• Heavy Polish Green 6” or 4” Heavy Cutting
• Polishing White 6” or 4” Polishing
• Finishing Black 6” or 4” Finishing
• Finessing Blue/Red 6” or 4” Fine Finishing

Jest to zaledwie niewielki wycinek rozległego wyboru padów dostępnych obecnie na rynku. Rozsądnie jest zaopatrzyć się na początek w co najmniej jeden pad mocno ścierny (cutting), dwa polerujące (polishing) i jeden wykańczający (finishing). Pozostawi Ci to pole manewru w dokonaniu wyboru, kiedy będziesz pracował.

Pady polerskie mogą mieć różne rozmiary, pozwala to wybrać pad który najlepiej odpowiada kształtom i wymiarom elementu nad którym będziesz pracował. Do dużych rozległych paneli takich jak dach czy maska pasują większe pady o rozmiarach 6 lub nawet 8”. Mniejsze , bardziej złożone panele takie jak zderzak i tylna klapa obfite w detale takie jak emblematy lepiej polerować mniejszymi padami o średnicy 3 i 4” Agresywność pada jest również powiązana z jego rozmiarem, ponieważ większe pady będą poruszać się szybciej przy określonej prędkości mierzonej w obrotach na na minutę, co za tym idzie dają więcej możliwości wykorzystania właściwości ściernych past.

Będziesz też potrzebować odpowiednią podkładkę pod pad. Mniejsze 3 i 4” pady potrzebują podkładki 3”, zaś większe 6” wymagają podkładki o średnicy 5,5”. Większość polerek obrotowych używa gwintu M14, więc upewnij się , że twoja podkładka jest z tym rozmiarem kompatybilna. Więcej informacji na ten temat znajdziesz w instrukcji obsługi maszyny.

PASTY POLERSKIE



Kluczowym komponentem do polerowania mechanicznego jest pasta polerska (ang. polish). Szybki rzut okiem na witryny internetowych sklepów ujawni szeroki wybór różnych past dostępnych na rynku. Kilka bardziej popularnych produktów wybranych firm znajdziesz poniżej.

MEGUIARS #80-SERIES
• #85 Diamond Cut Compound Heavy Cut 10/10
• #84 Compound Power Cleaner Heavy Cut 9/10
• #83 Dual Action Cleaner Polish Medium Cut 6/10
• #80 Speed Glaze Light-Medium Cut 4/10
• #82 Swirl Free Polish Light Cut 2/10

MENZERNA
• S34A Power Gloss Compound Heavy Cut 8/10
• PO85RD3.0x Intensive Polish Medium Cut 6/10
• PO91L Intensive Polish Medium Cut 5/10
• PO106FA Final Finish Light – Medium Cut 4/10
• PO85RD Final Finish Light Cut 2/10

SONUS
• SFX-1 Restore Medium Cut 6/10
• SFX-2 Enhance Light Cut 3/10
• SFX-3 Final Finish Light Cut 1/10

POORBOYS
• SSR3 Super Swirl Remover 3 Heavy Cut 8/10
• SSR2.5 Super Swirl Remover 2.5 Medium Cut 6/10
• SSR2 Super Swirl Remover 2 Light – Medium Cut 4/10
• SSR1 Super Swirl Remover 1 Light Cut 2/10

Przygotowując się do pierwszej polerki maszynowej może kusić kupno jak największej ilości past polerskich, jednak w rzeczywistości na większość defektów występujących na powierzchniach lakierowanych, wystarczą na początek dwa produkty, które pozwolą na rozpoczęcie pracy. Jedna średnio ścierna pasta (przykładowo Menzerna PO85RD3.02 Intensive Polish) , oraz jedna lekko ścierna ( przykładowo Menzerna PO106FA Final Finish). Gdy poczujesz się już pewniej pracując z polerką obrotową będziesz mógł rozszerzyć wybór past o bardziej agresywne, mocno ścierne
pasty wymagające większej ostrożności. To rozwinie Twoje możliwości radzenia sobie z poważniejszymi defektami lakieru. Możesz również poszerzyć gamę używanych produktów o bardzo lekko ścierne „cleanery” do użycia jako pasty wykańczające.

ZACZYNAMY

Masz już cały sprzęt , zatem teraz zacznijmy go efektywnie używać!

PRZYGOTOWANIE I OKLEJANIE TAŚMĄ

Zanim zaczniesz polerowanie maszynowe lakieru swojego auta upewnij się , że jest dokładnie umyte i osuszone. Optymalnie, auto przed polerowaniem powinno być również oczyszczone glinką która usuwa przyklejone do lakieru zanieczyszczenia, które w przeciwnym wypadku mogą wbijać się w pad polerski i obniżyć jakość uzyskanego efektu polerowania. W innych przewodnikach znajdziesz instrukcje mycia i używania glinki.

Kiedy skończysz , dobrze jest umieścić samochód wewnątrz z dala od słońca. Stałe warunki w pomieszczeniu (temperatura, wilgotność) są pomocne przy polerowaniu, zapewniają niezmienne właściwości pasty polerskiej.

Dobrym pomysłem jest oklejenie taśmą teksturowanych plastikowych listew i elementów takich jak zderzaki, otwory wentylacyjne, i wystające uszczelki. Do oklejania można użyć maskującej taśmy malarskiej. Optymalna taśma to taka która zostanie na miejscu nawet zahaczona przez pad polerski i równocześnie łatwa do odklejenia po ukończonej pracy. Przykładem dobrej taśmy jest niebieska 3M 3434.

Decydując które elementy okleić zwróć szczególną uwagę na teksturowane plastiki, oklejenie ich zapobiegnie wcieraniu w nie pasty. Przed oklejeniem upewnij się ,że powierzchnia jest sucha, szczególnie w rejonach w których woda pozostaje dłużej, przykładowo pod bocznymi lusterkami.

Mercedes na zdjęciu poniżej pokazuje typowe miejsca oklejane przed polerowaniem.



Wystające krawędzie kierunkowskazów zostały oklejone aby nie zostały zahaczone przez pad, na tym elemencie mógł również być niezauważony brud który przechwycony przez pad mógłby być ciągnięty po lakierze. Listwa wzdłuż drzwi została oklejona, jest tam wystająca krawędź, ale również miejsca z teksturowanym plastikiem które należy zabezpieczyć przez zabrudzeniem pastą. Klamki na tym wozie są z czarnego plastiku i również zostały oklejone.

USTAWIENIA MASZYNY

Ten rozdział poradnika jest oparty o model polerki obrotowej Makita 9227CB. Podane ogólne zasady mają również zastosowanie do innych maszyn tego typu. Przede wszystkim zdecyduj jakiego rozmiaru pada będziesz używać. Wybór będzie podyktowany przez rozmiar i kształt panela nad którym będziesz pracować. Mniejsze panele z wieloma detalami wymagają użycia małego pada.

Następnie będziesz musiał wybrać odpowiednią tarczę. Większość polerek ma „męską” końcówkę do połączenia co widać na zdjęciu poniżej Makity 9227CB ( gwint M14 ), ), tarcze posiadają końcówkę „żeńską„ .




Rozpocznij przykręcając tarczę na gwint aż poczujesz zauważalny opór. Gdy poczujesz opór, odnajdź przycisk blokady trzpienia obrotowego, który widać na zdjęciu poniżej:



Teraz dokręć tarczę mocniej blokując trzpień obrotowy przyciskiem. Następnie zwolnij przycisk i obróć tarczę żeby sprawdzić ,że jest prawidłowo przymocowana. Teraz możesz przyczepić pad do tarczy i maszyna jest gotowa do pracy.

OCENA POWIERZCHNI LAKIEROWANEJ

Gdy maszyna jest gotowa do użytku nadszedł czas by ocenić powierzchnię lakieru nad którą będziesz pracować. To pozwoli wybrać pasty i pady odpowiednie do uzyskania pożądanych efektów.

STAN LAKIERU

Celem polerowania maszynowego jest korekcja defektów lakieru takich jak ryski, wżery, głębokie rysy , utlenienia, hologramy:









Ocena gołym okiem nie daje możliwości dokładnego określenia jaka kombinacja pada i pasty jest odpowiednia. Pozwoli jednak dać początkowy pogląd który pomoże w sprecyzowaniu idealnego połączenia środków polerskich dla konkretnego auta.

OŚWIETL TO!

Defekty takie jak ryski pokazujące się w słońcu jako koliste zarysowania, widoczne są również w światłach lamp np. na stacji benzynowej. Nie zawsze istnieje możliwość polegania na słonecznej pogodzie, by móc w słońcu ocenić stan lakieru. Należy mieć na uwadze, że wpatrywanie się w bezpośrednie odbicie słońca w lakierze nie jest zdrowe dla oczu.

Bardzo użytecznym narzędziem w które dobrze jest się zaopatrzyć jest odpowiednie źródło światła które uwydatni zarysowania lakieru. Dwoma przykładami takich narzędzi są Brinkmann Dual Xenon Torch oraz 3M PPS Sun Gun pokazane poniżej.





Taka ręczna lampa daje światło wystarczająco jasne by uwydatnić zarysowania i hologramy na lakierze. Aby uzyskać najlepsze efekty trzymaj źródło światła w pewnej odległości od powierzchni lakieru. Pokaże to więcej rys niż światło trzymane zbyt blisko. Dodatkowo oświetl powierzchnię nieco pod kątem co pomoże zauważyć mniejsze defekty, które mogą zostać niezauważone przy promieniu światła padającym prostopadle. Bardzo drobne hologramy maszynowe można wyłapać przesuwając lampę horyzontalnie szukając na lakierze charakterystycznego dla nich efektu ”falowania”

Jednak nie wszystkie defekty lakieru są dobrze widoczne przy mocnym świetle. Głębokie rysy, jak ta widoczna na zdjęciu, najlepiej widać przy świetle jarzeniówek. Jasne światło uwydatniło by wszystkie koliste ryski, maskując bardziej rozległe głębsze uszkodzenia.



ILE LAKIERU?

Większość maszyn polerskich używa mechanicznego ,materiału ściernego w celu usunięcia defektów lakieru. Oznacza to , ze w trakcie polerowania usuwasz określoną ilość lakieru, zależną od tego jak szorstkie są używane ścierniwa. Polerki obrotowe mają większą moc ścierania od swoich mimośrodowych odpowiedników, i z tego względu większą uwagę należy poświęcić na grubość lakieru – szczególnie z pracując bardziej agresywnymi pastami (compounds)

Jeżeli jest to możliwe, przed rozpoczęciem polerowania mechanicznego najlepiej sprawdzić grubość lakieru na aucie. Można to zrobić miernikiem grubości lakieru.



Większość mierników podaje łączną grubość warstw lakieru, który zwykle składa się z dwóch lub trzech warstw: Podkład, Kolor, Klar (lakier bezbarwny). Interesuje nas grubość warstwy zewnętrznej. Przebicie się przez tą warstwę skutkuje koniecznością ponownego lakierowania! Dlatego konieczna jest odpowiednia interpretacja pomiarów. Ujmując ogólnie:

Powyżej 200 mikronów
Tej grubości lakieru można oczekiwać na starszych modelach które były lakierowane ręcznie – Ferrari 355 dla przykładu. Odczyt może również wskazywać na to, że badany element był ponownie lakierowany. Należy zwrócić uwagę na to że lakier nieoryginalny fabrycznie może odpowiadać inaczej na zastosowane metody polerowania od oryginalnego lakieru fabrycznego. Lakier na elemencie ponownie lakierowanym może mieć różną twardość i inaczej zachowywać się przy polerowaniu. Dlatego polerując pamiętaj o miejscach z odczytem wskazujący na grubszy lakier.

Przykład tego jak gruby może być lakier widać na zdjęciu poniżej gdzie otrzymano odczyt ponad 1000um – ten lakier ma 1mm grubości!



Pomiędzy 100-200 mikronów
Jest to normalna grubość lakieru. Odczyt w tym przedziale wskazuje standardowy lakier i świadczy o zdrowej grubości lakieru. Nie powinno być problemów z polerowaniem mechanicznym.

Pomiędzy 80-100 mikronów
Dla większości samochodów z warstwą lakieru bezbarwnego taki odczyt wskazuje na dość cienki lakier. Wiele nowszych samochodów daje mniejsze odczyty, ale takie wartości powinny podnieść ostrożność. Pomyśl dwa razy zanim użyjesz agresywnych past na cienkim lakierze gdyż możesz usunąć znaczne ilości lakieru, co może skutkować przebiciem i koniecznością lakierowania. Lakier o takich odczytach wciąż może być polerowany, ale należy przywiązać większą uwagę do wyboru padów i past polerskich.

Mniej niż 80 mikronów
Jest to bardzo cienki lakier, szczególnie jeśli jest na nim warstwa bezbarwna. Przy wyborze środków polerskich należy stosować wielką ostrożnością. Rozważyć można użycie pasty zawierającej wypełniacze która zamaskuje defekty zamiast usuwać więcej lakieru. Tak cienki lakier może być spowodowany użyciem agresywnych środków polerskich w przeszłości.

GRUBOŚć WARSTW?
Na początku tego rozdziału pisałem że najważniejsza jest znajomość grubości zewnętrznej warstwy lakieru, pozwalająca określić czy użycie polerki maszynowej jest pożądane. Jednak jak poznać grubość tylko warstwy zewnętrznej , mając odczyt łącznej grubości wszystkich warstw? Jeżeli nie posiadamy miernika który czyta grubość poszczególnych warstw lakieru ( bardzo drogi! ) , nie możemy precyzyjnie określić grubości warstwy zewnętrznej, możemy jednak określić pewną wartość szacunkową.

* 50-25-25: Ogólnie ujmując, na większości samochodów lakier bezbarwny stanowi 50% ogólnej grubości lakieru. Jest to oszacowanie w przybliżeniu i daje jedynie wstępne wyliczenia.
*Drzwi od środka: Zrób pomiar od wewnątrz drzwi. To da Ci odczyt grubości lakieru na powierzchni gdzie jest znacznie mniej lakieru bezbarwnego niż na zewnątrz i można założyć , że od wewnątrz drzwi nie ma lakieru bezbarwnego zupełnie. Różnica pomiędzy dwoma odczytami od wewnątrz i na zewnątrz da przybliżoną grubość lakieru bezbarwnego.

WYBÓR KOMBINACJI PADA I PASTY

Teraz gdy grubość i defekty lakieru zostały oszacowane, nadszedł czas aby wybrać kombinację pasty i pada polerskiego. Przed wypróbowaniem różnych zestawień weź pod uwagę grubość lakieru z którym masz do czynienia. Jeżeli jest ona niewielka, ograniczy to możliwość wykorzystania agresywnych środków. Natomiast jeżeli jest bardzo niska należy zadać pytanie: Czy w ogóle używać materiałów ściernych? Standardowa grubość lakieru nie powinna powodować problemów, jednak zawsze sprawdź ilość lakieru jaką usuwa testowane zestawienie środków polerskich.

Wiele pisze się o względnie twardych i miękkich lakierach na różnych samochodach. Przykładowo lakier na Mercedesach uznawany jest jako jeden z najtwardszych jakie można spotkać. Dla kontrastu, lakier na Oplu jest ogólnie uznawany za miękki, a na Hondzie bardzo miękki. Jednak istnieje znacznie więcej czynników które należy brać pod uwagę. Każdy samochód jest inny, nawet od tego samego producenta, również pośród tego samego modelu. Ocena głębokości rys nie jest możliwa gołym okiem, mogą okazać się głębsze lub płytsze niż się wydaje.

Dlatego dobrym sposobem jest wybranie powierzchni testowej na aucie i wypróbowanie różnych kombinacji past i padów, aż określimy które dają pożądany poziom korekcji i wykończenia. Celem jest uzyskanie zadowalającego efektu przy usunięciu tak małej ilości lakieru jak to tylko możliwe ( bez użycia wypełniaczy, chyba że lakier jest bardzo cienki). Aby to osiągnąć zawsze zacznij od wypróbowania najmniej ściernej kombinacji pada i pasty jakie posiadasz, to upewni Cię w tym, że nie używasz niepotrzebnie zbyt agresywnej kombinacji, która usunęłaby więcej lakieru niż jest to konieczne.

Na przykład, zakładając , że posiadasz wszystkie wymienione pasty z serii Meguiars #80, trzy pady polerskie i W4000 Cut & Shine wool pad. Ocena wyboru kombinacji przebiegałaby następująco:

1. Zacznij od #80 Speed Glaze na W9006 Finishing Pad.Oceń efekt. Jeżeli korekcja jest zadowalająca kontynuuj z użyciem tego połączenia. Jeżeli potrzeba więcej korekcji przejdź do pkt2

2. Teraz spróbuj #80 Speed Glaze na W8006 Polishing Pad.Oceń efekt. Jeżeli korekcja jest zadowalająca kontynuuj z użyciem tego połączenia. Jeżeli potrzeba więcej korekcji przejdź do pkt3
3. Teraz spróbuj #83 Dual Action Cleaner Polish na W8006 Polishing Pad.
Oszacuj efekt. Jeżeli korekcja jest zadowalająca kontynuuj z użyciem tego
połączenia. Jeżeli potrzeba więcej korekcji przejdź do pkt4
4. Teraz spróbuj #83 Dual Action Cleaner Polish na W7006 Cutting Pad .
Oceń efekt. Jeżeli korekcja jest zadowalająca kontynuuj z użyciem tego
połączenia.Jeżeli potrzeba więcej korekcji przejdź do pkt5
5. Teraz spróbuj #84 Compound Power Cleaner na W7006 Cutting Pad. Oceń
efekt. Jeżeli korekcja jest zadowalająca kontynuuj z użyciem tego
połączenia. Jeżeli potrzeba więcej korekcji przejdź do pkt6.
6. Teraz wypróbuj #84 Compound Power Cleaner on W4000 Cut & Shine Wool
pad. Oceń efekt. Jeżeli potrzeba więcej korekcji zastanów się czy defekty
w ogóle da się usunąć.

Zauważyłeś, że pewne możliwe kombinacje zostały pominięte #83 nie była wypróbowana na padzie wykańczającym (finishing pad), a #84 był sprawdzany tylko na padzie mocno ściernym (cutting) i wełnianym (wool pad). Jest to spowodowane właściwościami tych past i ich przeznaczeniem do bardziej agresywnych padów. Z podobnych względów #80 nie została wypróbowana na padzie mocno ściernym (cutting)

Zależnie od lakieru który polerujesz, bardziej agresywne pasty i pady mogą pozostawiać po sobie ryski które przybierają formę hologramów, lub kolistych zarysowań widocznych na zdjęciach.





Im lakier bardziej miękki tym bardziej podatny na rotacyjne ślady polerki. Dlatego po użyciu mocno ściernych past i padów możesz potrzebować zestawu do wykończeń, aby poprawić wykończenie i nadać wysokiego połysku i przejrzystości. Na przykład jeśli konieczne było dotarcie do punktów 5 i 6, bardzo prawdopodobnie będziesz potrzebował poprawić wykończenie używając #80 na W8006 polishing pad . Eksperymentuj z zestawem końcowym aby sprawdzić czy jesteś w stanie jeszcze bardziej polepszyć końcowy efekt.

Tak jak pisałem wcześniej istnieje szeroki wybór rozmiarów padów. Głowna przyczyna wyboru padów o różnych rozmiarach tkwi w kształcie panela który polerujesz. Jednak rozmiar pada również wpływa na jego agresywność.

DOBÓR PADA DO KSZTAŁTÓW PANELA

Przed rozpoczęciem polerowania panela oglądnij go dokładnie. Oceń czy jest to rozległa płaska powierzchnia (większość masek i dachów) czy są wąskie miejsca z wieloma znaczkami (zwykle zderzaki i tylne klapy). Zwróć szczególną uwagę na pofałdowanie panela które będzie miało wpływ na pracę.

Na dużych, rozległych powierzchniach można używać pada o średnicy 8”. Przykład takiego pada używanego na masce widać na zdjęciu poniżej:



Średniej wielkości 6” pady są najczęściej używanymi i znajdują zastosowanie na większości polerowanych elementów. Mogą być używane na dużych powierzchniach takich jak maska jeśli wolisz je od dużych 8” padów, lub na mniejszych powierzchniach co widać poniżej:





Przewagą padów 6” nad większymi jest to że dają większe poczucie kontroli pracy nad panelami „pofalowanymi” takimi jak maska Morris Minor poniżej.



Powoduje to fakt, że większa powierzchnia pada ma kontakt z podłożem podczas pracy z zakrzywionymi panelami. Pady 3 lub 4” najlepiej sprawdzają się na powierzchniach do których trudniej dotrzeć, lub wokół emblematów np. na tylnej klapie, dlatego że łatwiej nimi manewrować wokół złożonych detali.

WPŁYW ROZMIARÓW PADA NA JEGO AGRESYWNOŚć
Im większy pad tym bardziej może być agresywny. Powoduje to fakt, że większy pad będzie się obracać prędzej od mniejszego. Wyobraź sobie, że jesteś cząsteczką ścierną na zewnętrznej krawędzi pada, tak jak przedstawiono to na rysunku poniżej dla średnic 4” 6” i 8”



Ustawienia prędkości polerki obrotowej określają ilość obrotów jaką wykona pad w ciągu minuty. Więc jeśli powiedzmy ustawimy 1000rpm, to cząsteczka ścierna zatoczy koło 1000 razy w ciągu minuty. Im większy pad, tym większy dystans jaki cząsteczka ma do przebycia w ciągu minuty, dlatego musi poruszać się szybciej. Z tego powodu, większe pady poruszają się szybciej i zwykle są nieco bardziej agresywne niż mniejsze.

WYBÓR ODPOWIEDNIEGO STOPNIA ŚCIERALNOŚCI

Poniżej widać typowe kroki jakie możesz podjąć aby określić który zestaw jest odpowiedni dla lakieru z którym pracujesz. Nie jest to wyczerpujące zestawienie, raczej ogólny przewodnik który pokazuje możliwe do wypróbowania kombinacje i kolejność ich zastosowania. Zacznij od górnego lewego rogu i podążaj za strzałkami. Jeśli zestaw daje zadowalające efekty podążaj za zieloną strzałką, jeśli niezadowalające podążaj za czerwoną.









POLEROWANIE MECHANICZNE W TEORII

W tym rozdziale zajmiemy się użyciem polerki obrotowej i pokażemy stosowane techniki i efekty jakie owe techniki pozwalają osiągnąć.

TYP LAKIERU

Na rysunku poniżej widać dwa typowe rodzaje wykończeń które możesz napotkać zajmując się auto detailingiem: bez lakieru bezbarwnego oraz z lakierem bezbarwnym.



Polerując maszynowo zawsze pracujesz nad zewnętrzną warstwą lakieru. Nie możesz usunąć więcej, w istocie zawsze powinieneś pozostawić zdrową grubość zewnętrznej warstwy. Ogranicza to nasze możliwości usunięcia defektów – nie
da się usunąć wszelkich głębszych defektów które sięgają głębiej niż zewnętrzna warstwa.

DEFEKTY LAKIERU

Defekty lakieru z którymi możesz mieć do czynienia zostały przedstawione na wcześniejszych zdjęciach. Teraz przyjrzymy się im dokładniej.

*Widoczne jako koliste ryski (ang.swirl marks) są lekkie i płytkie, pokrywają większe obszary lakieru, zwykle powodowane słabą techniką mycia.
*Przypadkowe głębokie rysy (ang.random deep scratches) są głębokimi rysami, zwykle powodowane piaskiem przeciągniętym po lakierze, lub lekkimi zarysowaniami kluczem.
*Głębokie rysy (severe scratches) są defektami które sięgają głębiej niż jedna lub więcej warstw lakieru, czasami do metalu – tych nie da się spolerować i wymagają lakierowania, lub wypełnienia zaprawką.
*Utlenianie (oxidation) zwykle dotyka samochodów bez lakieru bezbarwnego, i powoduje że lakier blaknie i wygląda „sucho”

Na rysunku poniżej widać schemat typowych defektów lakieru.



USUWANIE DEFEKTÓW Z UŻYCIEM PAST POLERSKICH (POLISHES/COMPOUNDS)

Najbardziej popularną metodą usuwania defektów maszynowo jest użycie past ściernych. Które pracując na powierzchni lakieru ścierają warstwę lakieru na której są defekty. Kiedy głębokość usuniętej warstwy staje się większa niż defektu, wtedy defekt zostaje usunięty. Jest to jak „wyrównywanie” powierzchni lakieru do poziomu gdzie nie istnieją żadne defekty.

Tak jak sugerowano wcześniej, rozpoczynając polerowanie zawsze zaczynaj od najmniej agresywnego zestawu pasty i pada. W ten sposób usuniesz tylko małą ilość lakieru, ale być może wystarczającą jeśli masz od czynienia z miękkim lakierem lub tylko płytkimi ryskami. Na rysunku poniżej widać wspomniane defekty polerowane typowym lekko ściernym zestawem pasty i pada. (np.Menzerna PO85RD Final Finish na Meguiars W8006 Polishing pad)



Cienka warstwa lakieru została usunięta z użyciem lekko ściernej pasty i miękkiego pada. Ta kombinacja usunęła wiele płytszych rysek kolistych, ale głębsze ryski koliste, RDS i bardzo głęboka rysa zostały. Wciąż pozostała zdrowa warstwa lakieru (można to sprawdzić miernikiem). Więc posuniemy się dalej do użycia umiarkowanie agresywnych kombinacji, aby sprawdzić czy możliwe jest uzyskanie lepszej korekcji. Na przykład możemy przejść do Menzerna PO85RD3.02 Intensive Polish na Meguiars W8006 Polishing pad, aby uzyskać efekty widoczne na rysunku poniżej.



Usunięta została grubsza warstwa lakieru i w pełni skorygowaliśmy koliste ryski, lekkie i głębsze. Głęboka rysa jednak pozostała ponieważ sięga znacznie głębiej w lakierze bezbarwnych. Jeśli zezwala na to grubość lakieru możemy zaatakować głęboką rysę z użyciem mocno ściernej kombinacji, aby usunąć nieco więcej lakieru. Przykładem takiej kombinacji może być Menzerna POS34A Power Gloss na Meguiars W7006 Cutting pad. Efekty widać na rysunku poniżej.



Jak widać usunięto więcej lakieru i głęboka rysa została skutecznie usunięta. Mocno ściernych past używać należy z dużą ostrożnością, pozostawienie zbyt cienkiej warstwy lakieru bezbarwnego może powodować jego odpadnięcie. Oczywiście bardzo głębokiej rysy nie da się usunąć ponieważ przenika ona zarówno lakier bezbarwny jak i warstwę koloru. Gdy przesuwamy się w wzwyż po skali ścieralności, aby odnaleźć najlepszą dla konkretnego lakieru kombinację, należy mieć na uwadze ,że niektóre z defektów mogą być zbyt głębokie abyśmy mogli je bezpiecznie usunąć. Zawsze staraj się pozostawić tak wiele lakieru bezbarwnego ( koloru w przypadku dwu warstwowego typu powłoki lakierniczej) jak to możliwe. Z wielu powodów: jeśli warstwa zewnętrzna jest zbyt cienka może odpaść płat lakieru i wtedy jedyna możliwość naprawy to ponowne lakierowanie; pozostawiona zbyt cienka warstwa lakieru uniemożliwi przeprowadzenie korekcji w przyszłości. Perfekcja jest pięknym celem jednak zawsze miej na uwadze to czy stosowana kombinacja jest bezpieczna dla powierzchni z którą pracujesz. Dotyczy to również miękkich lakierów – użycie mocno ściernych past na miękkich lakierach może w szybkim tempie usunąć duże ilości lakieru. Więc jeśli używasz agresywnych past na miękkiej powłoce lakierniczej nadzoruj jej grubość w trakcie pracy, co kilka przejść pada polerskiego po panelu.

USUWANIE DEFEKTÓW PRZEZ ZAOKRĄGLENIE KANTÓW

Ta metoda może w umiarkowanym stopniu usunąć defekty których pełna korekcja jest z różnych przyczyn niemożliwa (np. lakier jest zbyt cienki). Proces polerowania mechanicznego może zaokrąglić krawędzie defektu lakieru, co przedstawiono na rysunku poniżej.



Ostra krawędź głębokiej rysy łapie światło i odbija je intensywnym(zwartym) promieniem co sprawia , że rysa jest dobrze widoczna. Kiedy krawędź zostaje zaokrąglona, odbicie światła nie jest zwarte. Jest rozproszone i trudniejsze staje się zauważenie rysy. Ta metoda nie usuwa w pełni defektu z lakieru. Sprawia że staje się mniej widoczny dla oka, zasadniczo tępiąc, zaokrąglając krawędzie, co rozprasza światło zamiast je odbijać. Metoda nie ukrywa rys w zupełności lecz sprawia, że nie wyglądają tak źle.

PROCES POLEROWANIA
W tym rozdziale zajmiemy się tym jak działa pasta polerska, opiszemy ogólne techniki polerowania mechanicznego.

W pastach ściernych do mechanicznego polerowania lakieru (większość produktów na rynku m.in. Menzerna, 3M, Menzerna, Poorboys, Optimum, Chemical Guys…)zwykle używa się sproszkowanego ścierniwa umieszczonego w roztworze z nawilżaczem. Pasta zawiera małe cząsteczki ścierne które działają dzięki temu że pad polerski przesuwa je po powierzchni usuwając małe ilości lakieru. Można to porównać do złuszczania naskórka przy użyciu pillingu do twarzy. W wielu szeroko dostępnych pastach używa się cząsteczek ściernych które przy pracy rozpadają się na mniejsze. Oznacza to , że w trakcie polerowania ilość ścieranego lakieru się zmniejsza. Na rysunku poniżej widać schemat jak to działa w praktyce.



Przy pierwszych przejściach pada po powierzchni, cząsteczki ścierne ścierają większą ilość lakieru. Z czasem w trakcie pracy cząsteczki ścierne rozpadają się i ilość ścieranego lakieru zmniejsza się, co wpływa na polepszanie się stopnia wykończenia powierzchni. Przy ostatnich przejściach pada po lakierze cząsteczki ścierne rozpadają się do bardzo małych rozmiarów, w efekcie usuwając bardzo niewielkie ilości lakieru. Wykończenie powierzchni jest teraz również dużo lepsze niż na początku. Cząsteczki ścierne zmalały od mocno ściernych do lekko ściernych. Od rodzaju używanej pasty zależy jak agresywne jest ścierniwo na początku i jak drobne staje się pod koniec. Przykładowo pasta wykończeniowa (taka jakMeguiars #80, Poorboys SSR1) będzie lekko ścierna na początku ale w trakcie rozpadnie się do bardzo małych cząsteczek by dostarczyć ostrego dobrego wykończenia. Agresywna pasta gruboziarnista (taka jak Menzerna Power Gloss, 3M Fast Cut) będzie intensywnie ścierać na początku, ale w trakcie pracy nie rozpadnie się na tyle aby dostarczyć bardzo ostrego wykończenia.

Jednak nie wszystkie pasty polerskie rozpadają się w ten sposób. Niektóre pasty pozostają agresywne w trakcie całego procesu, i z tego względu należy użyć po nich lekko ściernej pasty wykończeniowej. Inne pasty polegają natomiast bardziej na ścieralności pada która określa stopień agresywności i wykończenia, przykładem może być MarkV Mystique. Takie pasty mogą być użyte na padzie wełnianym na polerce obrotowej aby dostarczyć znaczącej korekcji.

Użycie różnych rodzajów padów polerskich również ma wpływ na ścieralność i końcowy rezultat polerowania, jednak większy wpływ ma na to pasta. Dla wielu lekko i średnio ściernych past użycie pada polerującego (polishing) jest wystarczające i bardziej agresywny pad (cutting) nie wpłynie bardzo znacząco na stopień ścieralności. Jednak w przypadku bardziej ściernych past użycie pada ściernego (cutting) zwiększy znacznie agresywność i powiększy stopień ścieralności. Aczkolwiek im bardziej agresywny pad tym większa szansa że on sam pozostawi na powierzchni ryski, w efekcie czego będzie trzeba użyć po nim wykończeniowej kombinacji pasty i pada, aby oczyścić (polepszyć) wykończenie powierzchni.

Stopień ścieralności z jakim działają pad i pasta jest również zależny w znacznej mierze od lakieru na jakim są używane. Tylko eksperymentując na wydzielonej powierzchni testowej jesteś w stanie upewnić się jaka kombinacja zdaje egzamin. Dla przykładu na niektórych twardych lakierach użycie wykańczającej pasty na wykończeniowym padzie da bardzo małą o ile w ogóle zauważalną różnicę w jakości wykończenia w porównaniu ze średnio ścierną kombinacją. Aczkolwiek na miękkim lakierze sytuacja może różnić się diametralnie. Użycie lekko ściernej kombinacji wykończeniowej może dać na miękkim lakierze świetne efekty.
Nie wszystkie pasty używają rozpadających się cząsteczek ściernych (diminishive abrasive). Niektóre jak Markv Mystique i Meguiar’s Solo używają ścierniwa które pozostaje niezmienne w trakcie polerowania. Używając tych produktów wybór pada ma duży wpływ na stopień ścieralności i wykończenia. Zwykle używa się ich na padzie wełnianym agresywnie ścierającym, w celu usunięcia głębszych defektów. Praca z tymi pastami wygląda inaczej, co będzie opisane później.

TECHNIKA PUNKU ZENITU (Zenith Point Technique)

Technika opracowana przez eksperta polerowania maszynowego, Brazo, polega na dopracowaniu rozpadu cząsteczek ściernych aby zapewnić najlepsze możliwe wykończenie. Ta technika jest zaadoptowana i używana przez detailerów – zarówno entuzjastów jak i profesjonalistów – już od pewnego czasu. Każdy detailer ma swój własny sposób jej użycia, który będzie się różnić zależnie od użytej pasty i twardości polerowanego lakieru.

Ogólny szkic tej techniki, który pochodzi z przewodnika po polerowaniu Brazo widać na diagramie poniżej:



Technika polega na rozpoczęciu polerowania na małych prędkościach, i zwiększaniu ich w trakcie pracy aż do Punktu Zenitu. W trakcie tego procesu przy zwiększanych prędkościach defekty lakieru zostają usunięte przez ścierniwo. Jednak pracujące ścierniwo również powoduje mniejsze „własne” efekty, których korekcja następuje w trakcie zmniejszania prędkości, co widać z prawej części diagramu. Ryski pozostawiane przez ścierniwo i hologramy zostają usunięte, i w efekcie otrzymujemy kryształowo czyste wykończenie.

ROZSZERZENIE TECHNIKI PUNKTU ZENITU – PŁASKOWYŻ ZENITU (Zenith Plateau)
W tym rozdziale zajmiemy się metodami rozwinięcia techniki przedstawionej powyżej, pracując z użyciem różnych past polerskich dostępnych na rynku. Przewodnik nie dotyczy jednego konkretnego produktu, ani konkretnego lakieru, od których może być zależna ilość przejść po powierzchni i zastosowany nacisk.
Zazwyczaj w trakcie polerowania maszynowego większość prac przeprowadzana jest przy prędkościach 1500-2000rpm. Gdy osiągniesz „prędkość roboczą” , stabilizujesz jej poziom do czasu aż cząsteczki ścierne są „są dopracowane” (rozpadną się), wtedy redukujesz prędkość na kilka końcowych przejść by nadać wysoki połysk i usunąć ewentualne lekkie hologramy.
Na schemacie poniżej widać typowy zestaw prędkości i ilość przejść po polerowanej powierzchni aby dopracować pastę zawierającą rozpadające się cząsteczki ścierne (diminishive abrasives), taką jak np.Menzerna PO85RD3.02 Intensive Polish.



W ten sposób pasta przejdzie przez szereg etapów ścieralności opisanych wcześniej:
* 2 przejścia z 600rpm aby rozprowadzić pastę
* 2 przejścia z 1200rpm aby rozpocząć pracę ścierniwa
*4 przejścia z 1500rpm aby ścierniwo pracowało usuwając defekt
*4 przejścia z 1800rpm aby kontynuować pracę ścierniwa usuwając defekt
*4 przejścia z 1500rpm aby usunąć lekkie zarysowania pozostawione wcześniej
przez ścierniwo, którego cząsteczki są teraz mniejsze
* 2 przejścia z 900rpm aby nadać wysoki połysk
Łączna ilość 18 przejść po panelu może wydawać się ogromna. Jednak w przypadku wielu past obecnych na rynku, duża ilość przejść jest niezbędna aby w pełni dopracować(rozłożyć) ścierniwo i wyciągnąć z pasty pełnię możliwości.

Poniżej na diagramie widać schemat ścierniwa w paście ścierającego lakier aby usunąć defekt lakieru i nadać połysk, przy użyciu opisanej ilości przejść.



Istotność zastosowania większej ilości przejść staje się jasna – niedostateczna ilość przejść spowoduje słabą korekcję nie wykorzystując możliwości ściernych pasty. Dodatkowo spowoduje pozostawienie zarysowań, śladów polerki, czego efektem będzie niski poziom połysku. Zaprezentowany powyżej zestaw ilości przejść i prędkości jest tylko schematem poglądowym. Niektóre pasty pracują lepiej na niższych obrotach, inne na wyższych. Różni detailerzy przychylają się do różnych ilości przejść i
prędkości. Testując różne kombinacje padów i past, dobrze jest również zwrócić uwagę na to jaka prędkość i nacisk jest potrzebna do uzyskania najlepszych efektów. Lakier również ma na to wpływ.
Istnieje ogromna ilość możliwych zmiennych mających wpływ na końcowy efekt, co może z początku onieśmielać. Jednak w praktyce szybko stanie się jasne, które metody najlepiej sprawdzają się na określonym rodzaju lakieru. Czasami trzeba będzie poświęcić trochę czasu aby nauczyć się która metoda pracuje najlepiej z określonym lakierem. Powyższe informacje traktuj jako bazę wyjściową na początek i tylko ogólny poradnik.

JEDNOSTAJNIE PRACUJĄCE ŚCIERNIWO
Podczas gdy znaczna większość produktów na rynku używa rozpadających się cząsteczek ściernych, do których świetnie pasuje technika Punkt Zenitu, inne produkty takie jak np. MarkV Mystique używają jednostajnie pracującego ścierniwa, które ściera w takim samym stopniu przez cały proces polerowania.
Z tego względu można ich używać w inny sposób. Przeciwnie do past których cząsteczki ścierne ulegają rozpadowi, te jednostajnie ścierające mogą być zwyczajnie użyte do usunięcia defektu z użyciem ścierającego (cutting) pada , a następnie po zmianie pada na polerujący(polishing) użyte do wykończenia.
Aby usunąć defekty takie jak koliste ryski, można używać tych past z padem ścierającym (cutting) . Po rozprowadzeniu pracuj ze stałą prędkością (pomiędzy 1500-2000rpm), ilość przejść nie jest w tym przypadku tak istotna. Należy polerować aż uda się usunąć defekty (lub aż pasta wyschnie). Jednak w ten sposób nie osiągniemy zadowalającego efektu końcowego, zanim nie wykończymy powierzchni z użyciem pada polerującego (polishing) ze zmniejszonymi tym razem obrotami w granicach 1200-1800rpm, aby usunąć ślady po polerce powstałe w trakcie usuwania defektu. Ponownie ilość przejść jest uzależniona od tego kiedy uda nam się usunąć pozostawione ślady po polerce, a nie od tego kiedy cząsteczki ścierne się rozpadną jak to miało miejsce w przypadku wcześniej omawianego rodzaju past polerskich.

W praktyce jest również możliwe użycie techniki Punktu Zenitu z jednostajnie pracującym ścierniwem, przy użyciu polerującego (polishing)pada, gdzie korekcję uzyskujemy przy większych prędkościach , a wykończenie na mniejszych.
POLEROWANIE MECHANICZNE W PRAKTYCE
Mając za sobą teorię polerowania mechanicznego, teraz spójrzmy jak wygląda to w praktyce, na samochodzie. Jeżeli jesteś początkującym w tym temacie dobrym pomysłem jest użycie próbnego panela ze szrotu. Da Ci to sposobność sprawdzenia jak polerka pracuje w praktyce, bez narażenia lakieru samochodu na szkody.

USUWANIE DEFEKTÓW Z UŻYCIEM PAST ŚCIERNYCH
Jak wspomniano wcześniej użycie ściernych past polerskich eliminuje defekty poprzez usunięcie pewnej warstwy lakieru. Im bardziej agresywna jest kombinacja pasty i pada, tym więcej lakieru jest usuwanego. Więc, bardziej poważne defekty mogą zostać usunięte z użyciem bardziej agresywnych kombinacji.
Jednakże na każdym lakierze, niezależnie od opinii na temat jego twardości, zawsze zacznij od najmniej ściernej kombinacji przesuwając się wzwyż skali ścieralności aż osiągniesz zadowalający stopień korekcji.

PRZYKŁAD – FERRARI 355
Zdjęcie poniżej przedstawia lekkie zarysowania koliste widoczne na lakierze Ferrari F355.



Na lakierze nie ma głębokich ani bardzo głębokich rys.W celu usunięcia defektów najpierw użyta zostaje lekko ścierna kombinacja – na przykład Menzerna PO106FA Final Finish na LakeCountry White Polishing pad. To usunie tylko niewielką ilość lakieru. Jednakże , co widać na zdjęciu 50/50, jest to wystarczające do usunięcia defektów.



Posiadając wiedzę że lekko ścierna kombinacja dostarczyła pożądanej korekcji, można teraz przystąpić polerowania całego samochodu osiągając zadowalający rezultat końcowy.



Obszary na pokryte głębszymi ryskami, o ile takie są, można potraktować powtórnym użyciem lekko ściernej kombinacji, lub przenieść się o szczebel wyżej w skali ścierności do bardziej agresywnej kombinacji.

PRZYKŁAD: BMW E39 5 SERIA
Teraz spójrzmy na coś bardziej poważnego. Zdjęcie poniżej przedstawia ryski umiarkowanej głębokości, oraz głęboką rysę na lakierze BMW E39 5 Serii



BMW posiada reputację twardego lakieru. Jednakże , początkowo wypróbowana zostanie kombinacja lekko ścierna, na wypadek gdyby okazała się wystarczająca -np.Menzerna PO106FF Final Finish na Meguiars W8006 Polishing pad . Rezultaty użycia tej kombinacji widać na zdjęciu poniżej.



Widać jasno, że w tym przypadku lekko ścierna kombinacja pada i past nie przyniosła pożądanego efektu. Zarysowania wciąż są widoczne, podobnie jak głębsze defekty. Na lepsze zmienił się jedynie połysk, w niewielkim stopniu.
Istnieje zatem potrzeba użycia bardziej agresywnej kombinacji pasty i pada. Przed tym jednak rozważnie będzie sprawdzić grubość lakieru, aby upewnić się że nie usunięto dużych ilości lakieru z małym efektem. Co by mogło świadczyć o tym , że kompletne usunięcie defektu wymagałoby usunięcia zbyt dużej ilości lakieru. W takiej sytuacji należałoby rozważyć użycie innych metod. W tym przypadku wypróbujemy bardziej agresywną pastę na tym samym padzie Menzerna PO85RD3.02 Intensive Polish na Meguiars W8006 polshing pad. Rezultaty widać na zdjęciu poniżej.



Efektem użycia mocniejszej pary produktów jest większy stopień korekcji – lekkie ryski zostały usunięte, a połysk zauważalnie zwiększony. Ale głębsze ryski oraz głęboka rysa wciąż są dobrze widoczne, co sugeruje potrzebę użycia jeszcze bardziej agresywnej kombinacji. Tak jak poprzednio, optymalnie, grubość lakieru powinna zostać sprawdzona przed użyciem bardziej agresywnego środka.
Staje się jasne, że lakier jest dość twardy, a uszkodzenia głębokie co wskazuje na potrzebę użycia mocno ściernej pasty (compound). Na przykład Menzerna S34A Power Gloss na Meguiars W7006 Cutting Pad. Użycie tak mocne kombinacji powinno być brane pod uwagę jako ostateczność i przed tym należy sprawdzić grubość lakieru, aby upewnić się , że metoda jest bezpieczna. Dodatkowo, użycie tak mocnej kombinacji może pozostawić swoje własne ryski na lakierze, dlatego będzie trzeba następnie użyć lekko ściernej kombinacji by poprawić wykończenie powierzchni – np. z użyciem Menzerna PO85RD Final Finish na Meguiars W9006 finishing pad. Na zdjęciu poniżej widać efekty zastosowania tych kombinacji.



Połączenie agresywne po którym użyto kombinacji wykańczającej poskutkowało. Wszystkie ryski oraz głęboka rysa zostały usunięte, połysk i klarowność przywrócona.

USUWANIE DEFEKTÓW PRZEZ ZAOKRĄGLENIE KRAWęDZI
Nie wszystkie głębokie defekty można w pełni usunąć. Defekt może sięgać zbyt głęboko, lub lakieru może być zbyt cienki. Jednakże nie wszystko jeszcze stracone! Ostre krawędzie głębokich rys odbijają światło zwartym promieniem, co sprawia, że łatwo je zauważyć. Jeśli te brzegi zostaną „zaokrąglone” będą rozpraszać światło zamiast je wprost odbijać, przez co będą mniej widoczne. Ta metoda nie usunie rysy, i nie sprawi , że zupełnie zniknie, ale dostarczy znacznej poprawy.

PRZYKŁAD: JAGUAR S-TYPE
Na zdjęciu poniżej widać głęboką rysę w tylnym skrzydle Jaguara S-Type. Ta powierzchnia została już przepolerowana lekko ścierną pastą, aby usunąć lekkie ryski i przywrócić blask, ale głębszy defekt pozostał nienaruszony.



W konfrontacji z tą sytuacją, najpierw należy sprawdzić grubość lakieru aby upewnić się , że kontynuacja polerowania jest bezpieczna. W tym przypadku zupełne usunięcie defektu nie jest możliwe mając na uwadze jego głębokość i grubość lakieru. Użyto zatem średnio ściernej kombinacji pasty i pada (np.Meguiars #83 Dual Action Cleaner Polish na Meguiars W8006 Polishing pad). Rezultaty dwóch powtórzeń tego procesu widać na zdjęciu poniżej.



Rysa jest wciąż widoczna ale jej drastyczność została znacząco zmniejszona. Zaokrąglenie ostrych krawędzi sprawiło, że rysa stała się mniej widoczna.

POTęGA POLERKI OBROTOWEJ
Po przedstawieniu ogólnych defektów lakieru które możesz napotkać, teraz zwrócimy uwagę na potęgę polerki w renowacji bardzo zniszczonego lakieru.

PRZYKŁAD: JAGUAR XKR
Ten samochód jest przykładem bardzo zniszczonego lakieru. W naturalnym świetle lakier wygląda „płasko” ze słabymi refleksami.



Pod lampą oczywiste staje się czym jest spowodowany taki wygląd – widać rysy pozostawione przez nieumiejętne polerowanie mechaniczne i hologramy, na słabo wykończonym lakierowaniu.





Aby naprawić to przez polerowanie maszynowe, trzeba użyć mocno ściernych past po których nastąpi wykończenie odpowiednimi past, Dla przykładu można użyć pasty mocno ściernej Menzerna Power Gloss na LakeCountry Cutting pad. Następnie polepszyć wykończenie używając Menzerna Final Finish na LakeCountry Finishing pad. Rezultaty użycia polerki obrotowej w praktyce na tym lakierze widać na zdjęciach poniżej.





Głębsze ryski zostały usunięte, przywrócono klarowność i głębię koloru.

Naturalnie podczas polerowania mechanicznego na pierwszym planie jest korekcja defektów. Jednakże, równie istotna jest poprawa ogólnego wyglądu, do czego może się przyczynić polerka. Jaguar na porównawczych zdjęciach poniżej jest tego pierwszorzędnym przykładem.





Podczas gdy defekty zostały usunięte, najbardziej wyrazistą różnicą w wyglądzie lakieru jest zwiększenie połysku i głębi. Pełna korekcja nie jest konieczna aby generować taki efekt, nakład czasu i wysiłek w procesie wykończenia jest niezbędny. To sugeruje, że próby usunięcia każdej jednej głębszej rysy nie konieczne przyniosą widoczny efekt, ale na pewno przyczynią się do usunięcia dużej ilości lakieru.
Rezultaty polerowania mechanicznego przeprowadzonego z pełnym zaangażowaniem widać w pełni na zdjęciu poniżej:



PROCES POLEROWANIA
Poznawszy efekty jakie można osiągnąć z użyciem polerki obrotowej, zajmiemy się teraz tym jak je osiągnąć w praktyce.

TRZYMANIE POLERKI
Jest spora różnorodność na rynku polerek obrotowych, o wielu różnych kształtach „korpusu”, „głowy” i rączki. Jednakże, typowa metoda trzymania polerki pozostaje niezmienne dla większości maszyn na rynku. Odnalezienie sposobu trzymania maszyny, który będzie dla Ciebie wygodny zajmie trochę czasu. Nie można mówić o niewłaściwym sposobie trzymania , o ile zastosujemy się do kilu podstawowych zasad.
Jedną z najważniejszych zasad jest to żeby chwyt był wygodny. Jeśli jesteś spięty to praca z polerką nie będzie komfortowa. Zawsze upewnij się przed włączeniem maszyny, że z łatwością jesteś w stanie dostać się do wszystkich miejsc którymi zamierzasz się zająć, i że pad jest odpowiedniej wielkości. Z polerką rotacyjną która ma skłonność do poruszania się według własnego uznania, powinieneś być rozluźniony na ile to możliwe, aby niepotrzebnie nie walczyć z maszyną.
Zwykle trzyma się maszynę dwoma rękami. Jedna ręka będzie kierować, a druga będzie w tym pomagać kontrolując nacisk aplikowany na „głowę” maszyny. Najczęściej ręka używana do pisania jest tą która kieruje maszyną. Na zdjęciach poniżej są przykłady trzymania popularnej maszyny Metabo w opisany sposób.





Na zdjęciu poniżej jest polerka Rupes LH18 EN, której korpus jest dłuższy od wcześniej pokazanej Metabo, i bardziej kwadratową głowę. Jednakże co widać na zdjęciu zastosowany uchwyt jest praktycznie taki sam. Ręka kierująca na korpusie, ręka kontrolująca nacisk z przodu.



UCHWYT – UŻYWAć CZY NIE?
Niektóre polerki – np Makita 9227CB, są wyposażone w uchwyt mocowany do głowy maszyny. Kwestia jej użycia zależy od osobistych preferencji. Jeśli zaczynasz użytkować nową maszynę, najlepiej wypróbuj obie wersje z uchwytem i bez, aby sprawdzić który sposób jest dla Ciebie wygodniejszy.
Zdjęcie poniżej przedstawia Makite 9227CB używaną bez uchwytu:



Z kolei użytkownik na tym zdjeciu używa Makity z ręką kontrolującą nacisk na uchwycie:



Jak w wielu rzeczach w detailingu, nie ma właściwego lub niewłaściwego sposobu. Tylko ogólne wytyczne. Wypracuj sposób trzymania który najlepiej Ci odpowiada i używaj go. Bardzo istotne jest to aby być rozluźnionym. Polerki obrotowe będą same Chciały poruszać się po powierzchni. Możesz to wykorzystać na swoją korzyść, i pozwolić by maszyna sama wykonała całą pracę za Ciebie.. Jednakże, jeśli ręka którą nadajesz kierunek jest spięta, będziesz walczyć z naturalnym torem polerki, co spowoduje podskakiwanie polerki i słaby efekt pracy. W dodatku gdy ręka która nadaje kierunek będzie spięta (tą na korpusie maszyny), trudniej będzie Ci podążać po kształtach polerowanej powierzchni. Polerując maszynowo konieczne jest trzymanie utrzymywanie pada płasko przez cały czas – będzie to znacznie łatwiejsze gdy ręka na korpusie maszyny będzie rozluźniona, zauważysz że wtedy łatwiej podążać padem po kształtach i falach panela.

KIEROWANIE POLERKĄ
Tak jak napisano powyżej , polerka obrotowa ma tendencje do przesuwania się po powierzchni. Można to wykorzystać na swoją korzyść , gdyż wtedy maszyna właściwie wykonuje całą pracę za Ciebie. Zamiast kierować polerkę w kierunku w którym Ty chcesz, łatwiej jest podążać za nią – uzyskasz płynny bez którego nie uda się uzyskać najostrzejszego i najczystszego wykończenia powierzchni lakierowanej.
Podczas pracy na dużych, płaskich panelach, polerka będzie wymuszać swój naturalny ruch po łuku. Staraj się nie walczyć z tym nakierowując ją na prostą linię, pozwalając maszynie na poruszanie się po łuku i kieruj ją tam i z powrotem po powierzchni. Dla użytkowników którzy używali wcześniej polerki orbitalnej może to być zaskoczeniem – orbitalną trzeba przesuwać i można nią nią łatwo kierować w dowolnym kierunku. Najbardziej płynna praca polerki rotacyjnej jest możliwa poprzez podążanie za jej naturalnym ruchem. Na poziomych panelach które nie posiadają szerokich płaskich powierzchni, tak jak na tym zdjęciu przedstawiającym Jaguara S-type, płynny ruch po łuku
nie jest możliwy.

STRONA [1] [2]